پیوند: http://www.farhangnews.ir/content/95024
حجم جرائم مرتبط با الکل در ایران:
متأسفانه حجم جرائم مرتبط با الکل در ایران هم بخش قابل تامل است. با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و حاکمیت ارزش های دینی، نرخ ارتکاب بسیاری از مفاسد اجتماعی کاهش یافت و یا به صفر رسید، اما پس از پایان جنگ تحمیلی، به تدریج بر آمار مصرف کنندگان الکل افزوده شد و در چند سال اخیر مصرف الکل به ویژه در میان جوانان کشور افزایش یافت. البته به دلیل تحریم قانونی و شرعی در ایران، معضل الکلیک وجود ندارد، اما گرایش به استفاده از مشروبات الکلی نسبت به سال های گذشته افزایش یافته است و عمده کالایی که به صورت قاچاق از غرب کشور (مرز عراق) وارد می شود، مشروبات الکلی است.
به اعتقاد مدیرکل امور آزمایشگاه های سازمان پزشکی قانونی، آمار کامل و دقیقی از مصرف کنندگان و معتادان الکل وجود ندارد، اما افرادی که به عنوان متهم یا مشکوک به مصرف شبانه روزی الکل هستند، از طریق دستگاه ها و ضابطین قضایی برای آزمایش پزشکی قانونی ارجاع داده می شوند، اکثراً مردانی در سنین ۲۰ تا ۳۰ سال هستند و بیشترین میزان مصرف مشروبات الکلی نیز در طی روزهای تعطیل صورت میگیرد. اخیراً در پروندههای مختومة دادگاههای عمومی کشور نیز نرخ مشروبخواری در حال افزایش است.
چرا مصرف الکل؟
مصرف مشروبات الکلی علاوه بر آسیب های جسمی که برای مصرف کننده دارد به نوعی آسیب اجتماعی محسوب می شود. آسیب های اجتماعی قطعاً دلایل اجتماعی دارند. در مورد مصرف این نوع نوشیدنی ها به خصوص در سنین نوجوانی و جوانی می توان به چند عامل اشاره کرد:
الف: کارکرد ناقص مدارس: متأسفانه این روزها مدارس شأن و جایگاه گذشته را ندارند. در گذشته مدارس علاوه بر جایگاه آموزشی جایگاه پرورشی و تربیتی هم داشته اند. اما این روزها در مدارس آنقدر که جنبه هاي آموزشي توصيه مي شود اهميتي به پرورش دانش آموز داده نمي شود. از طرفی مسئولین مدارس نمی توانند برای دانش آموزان الگو باشند، وقتي دانش آموز يا دانشجو مي بيند که اطلاعات و آگاهي مديران آموزشي در حدي نيست که نيازهاي علمي و فرهنگي او را ارضا نمايد براي سخن او اهميتي قائل نخواهد شد. در اين صورت است که مي بينيم مدارس و دانشگاه ها هيچ نقشي در کاهش اين معضل اجتماعي ندارند و حتي ارائه آمار دقيق نوجوانان و جوانان در معرض خطر نيز ناتوانند.
ب: کاهش باورهای مذهبی و تبلیغات رسانه ای:
دکتر قرايي آسيب شناس اجتماعي، درباره علل افزايش استفاده از مشروبات الکلي در ميان جوانان و نوجوانان می گوید: عموماً در کشورهايي مانند ايران که داراي پشتوانه فرهنگي و اعتقادي قوي مي باشد در ظاهر نبايد توقع چنين ناهنجاري هاي اجتماعي را داشته باشيم، اما آنچه از شواهد بر می آید با افزايش گسترده اين موارد به خصوص در ميان جوانان و دانش آموزان روبرو هستيم.
در تمامي کشورهاي رو به توسعه چنين مواردي ديده مي شود و دليل آن هم چيزي جز کاهش باورهاي مذهبي و گرايش آنان به فرهنگ غربي يعني به نوعي جوان امروزي تمايل دارد از حالت سنتي خارج شده و وارد فضاي متجدد دنياي غربي شود و متاسفانه شاهد هستيم که فضاي فرهنگي و مذهبي جامعه سير منفي دارد.
ج: خانواده
یکی دیگر از عواملی که در شیوع این پدیده بسیار اثرگذار است، خانواده است. ضعف بنيان خانواده، تجددگرايي پدر و مادرها و فضاي مسمومي که در اثر گسترش وسايل ارتباط جمعي مانند ماهواره و اينترنت و دنياي چت ايجاد شده به راحتی توانسته شالوده خانواده ها را تحت اثر قرار دهد و همین عامل باعث شده که خانواده ها نتوانند نیاز بچه ها را خانواده مرتفع کنند و این عامل باعث دور شدن جوانان از فضاي خانواده شده است. در نتیجه کمبودهای ایجاد شده در منزل در بیرون از منزل دنبال راه حل باشند.
د: لذت جویی بی حد و حصر به بهانه وقت خالی
یکی دیگر از عوامل فرهنگی و اجتماعی گرایش به الکل عدم برنامه ریزی صحیح و ارزشی برای گذران اوقات فراغت است؛ بشر به طور طبیعی برای رفع خستگی از اعمال روزانه و برنامه های ثابت زندگی، اوقاتی را به تفریح و تفرّج اختصاص می دهد و در آن ساعات به انواع ورزش ها، دیدار از دوستان، استفاده از رسانه ها و سایر فعالیت های تفریحی می پردازد. در روایات اسلامی، اوقات شبانه روزی انسان مؤمن به سه بخش تقسیم شده است: یکی برای کار و تلاش و کسب حلال، دوم برای عبادت و بندگی خدا، سوم برای استفاده از نعمت های الهی جهت شادابی در دو بخش دیگر.
حضرت علی(ع) در مورد اوقات فراغت می فرماید: «چه سزاوار است که انسان، ساعتی و لحظاتی را برای خود داشته باشد که هیچ بازدارنده ای او را از آن لحظه ها بازندارد».
بنابراین می بایست این تمایل غریزی بشر به استفاده از اوقات فراغت، با آموزه های دینی و توصیه های مسئولانة مربیان هدایت و کنترل گردد، در غیر این صورت ساعات اوقات فراغت زمینه ای برای لذت جویی و خوش گذرانی های خطرناک تبدیل خواهد شد.
حضرت علی(ع) دراین باره فرمود: «با فراغت، هوسرانی است». متأسفانه گاه مشاهده می شود جوانان در اوقات فراغت به تفریحات مضر روی آورده و بهترین فرصت های جوانی را به انواع پلیدی ها آلوده می سازند. در پاره ای از اوقات، میگساری و مصرف مشروبات الکلی، زینت بخش کوهنوردی یا مجالس شب نشینی شده است، بی آنکه به زیان ها و عوارض شوم آن توجه شود.
مجالس عروسی، جشن تولد ها و سایر محافل خصوصی و خانوادگی در صورت عدم حاکمیت ارزش های اخلاقی و دینی، می تواند زمینه بروز برخی ناهنجاری ها را فراهم نماید؛ مع الاسف گاهی استفاده از مشروبات الکلی در این گونه محافل، نوعی پرستیژ اجتماعی تلقی می شود، به گونه ای که مصرف کنندگان می پندارند گوی سبقت را از هم ردیفان خود ربوده اند، غافل از آنکه پس از مصرف و ایجاد حالت مستی، انواع فسادها و تجاوزهای جنسی رخ داده و هویت و بنیان خانواده و روابط انسانی از بین می رود و پردة حیا و عفت برای همیشه در آتش شهوات حیوانی خواهد سوخت.
نتایج مصرف الکل:
شرابخواری و مصرف الکل آثار مخرب و نابهنجاری را برای فرد مصرف کننده و اطرافیان او برجای میگذارد که برخی از این آثار منفی بر جسم و روان شخص است و برخی آثار خانوادگی و اجتماعی می باشد، به گونه ای که خانواده (گروه کوچک اجتماعی) و جامعه (اجتماع بزرگ انسانی) از اثرات سوء آن در امان نیستند. برخی از این آسیب ها در ادامه آورده شده است:
۱) آسیب های جسمی
اولین اثر مهلک الکل، بر جسم و بدن فرد مصرف کننده خواهد بود، به طوری که صدمات جبران ناپذیری را به حواس پنجگانه، دستگاه گوارشی، اعضای تناسلی، دستگاه گردش خون و قلب وارد می کند. طبق گزارش محافل طبی و بهداشتی و تجربیات پژوهشگران، پس از ورود الکل به بدن، فقط قسمت اندکی از آن تجزیه شده و از بین میرود، ولی قسمت اعظم آن وارد خون شده و از طریق جریان خون به تمام اعضای بدن می رسد و از آنجا که الکل ماده ای سمی است، هیچ یک از اعضای بدن را سالم نگذاشته و کلیه، معده، کبد، مخاطات دهان، حلق، مری، روده و کبد را فاسد می نماید.
از دیگر اثرات ناگوار مصرف الکل بر دستگاه تنفسی و گردش خون به ویژه قلب و رگ ها می باشد که بدون استثناء، تصلب شرائین و سکته های قلبی و مغزی را در پی دارد. سلسه اعصاب نیز به علت حساسیت شدید نسبت به الکل، بیش از همه اعضاء و دستگاه های بدن صدمه می بیند. از دیگر عوارض رایج مشروب خواری اختلال در حواس پنجگانه و مرکز نگهداری ادرار است.
همچنین در اثر مصرف مشروبات الکلی، قدرت و حساسیت بینایی و تشخیص رنگ ها کاهش می یابد و فرد، به بیماری اختلال در تشخیص رنگ ها مبتلا می شود. از سوی دیگر نوشیدن بیش از حد مشروبات الکلی، به گلبول های سفید خون که کار دفاع از بدن را برعهده دارند، آسیب می رساند و سبب بروز سرطان می شود.
در برخی روایات اسلامی نیز به پاره ای از آسیبهای جسمی الکل اشاره شده است. امام صادق(ع) در مقام بیان علت حرمت شراب میفرماید: «خداوند شراب را به علت تأثیر بد و فسادی که بوجود می آورد، حرام کرد، زیرا میگسار دچار رعش [در اندام] می شود.»
۲) آسیب های روانی:
میخوارگی به جز اثرات مخرب جسمی، زیان های شدیدی را به روح و روان آدمی وارد می سازد و فرد را از حالت تعادل خارج می کند و در نتیجه باعث بروز رفتارهای نابهنجار می گردد. در این بخش به برخی از این آسیب ها اشاره می شود:
هذیان: هذیان، یکی از آسیب های روان پریشی است که تا مدتی پس از ترک اعتیاد به الکل ادامه مییابد، این حالت روحی موجب بیقراری، بیخوابی، هیجانات و تحریکات شدید در فرد مشروبخوار میشود. هذیان با شاخصهایی نظیر توهم (دیداری و شنیداری)، ترس شدید و عدم تشخیص محیط زندگی و زمان مشخص می شود.
فراموشی: فراموشی، میراث میخوارگی است، می خواره قادر نیست حوادث روز گذشته را به یاد آورد و گاه برای سرپوش نهادن به ضعف حافظه خود، به گونهای تلاش میکند تا وقایع جدید با وقایع قبلی پیوند داده نشود.
زوال عقل: مطابق نتایج پژوهش ها، در هنگام مستی و استعمال الکل، نیروی عقل که اعمال و رفتار آدمی را نظم می بخشد، به طور موقت تعطیل میشود و در این حالت احتمال بروز هر گونه ناهنجاری رفتاری وجود دارد. اسلام بر همین اساس میخوارگی را تحریم کرده است. «شخصی از امام صادق(ع) پرسید: چرا خداوند شراب را حرام ساخته است؟ حضرت فرمود: ساعتی بر مشروبخواران میگذرد که زمام عقل از کف میدهند، خدا را نمیشناسند و پیرو شیطان میگردند، چون سررشتة عقل و خردشان را در کف او مینهند و فرمان او را انجام میدهند.»
زوال عقل در هنگام مستی با نقص های شناختی از جمله، اختلال در حافظه، زبانپریشی، کنشپریشی، ادراک پریشی و اختلال در کارکرد اجرایی همراه است. در واقع نقصهای شناختی شاخص اصلی زوال عقل محسوب میشود.
افسردگی: این عارضه میتواند با استفاده بلند مدت از الکل ایجاد شود. اما گاه فرد دچار افسردگی بوده است و برای تسکین آن، به مصرف الکل اقدام کرده است. بنابراین در درمان باید به توالی این تغییرات توجه کرد.
اضطراب: این بیماری روحی، در طی دوره ترک اعتیاد به الکل رایج بوده است، اما بعضی از بیماران مبتلا به اختلال اضطراب، به عللی برای کاهش آن اضطرابها الکل مینوشند.
حسادت بیمارگونه: حسادت مرضی با سوء استفاده از الکل در آمیخته است. بدبینی های غیرهذیانی به شریک جنسی، نسبت به افراد طبیعی رایج تر است.
صفحات: 1· 2
سلام دوست عزیز
متاسفم
چقدر وحشتناک
از اطلاع رسانی شما سپاسگزاریم
موفق باشید
در پناه حق