همینطور فقیران ومسکینان صفی داشتند که ازداخل راهرو شروع می شد وبه اول سالن مغازه ختم می گشت.افرادفقیری که معمولا عائله مند بودند وبعضی مورد شناسایی مرحوم مرشد قرارداشتند ،هرروزمی آمدند ونسبت تهداد عائله ی خود غذای رایگان وخروجی یومیه می گرفتند.
این شعر از آن مرحوم است:
کوآن کسی که کار برای خدا کند؟ برجای بی وفایی مردم وفاکند
هرچند خلق سنگ ملامت براوزنند برجای سنگ نیمه شبها دعاکند
منبع: کتاب بهترین کاسب قرن
صفحات: 1· 2
